บุญเป็นทุนสำหรับอนาคต

“...“บุญ” แปลว่า ความประพฤติชอบทางกาย วาจา และใจ จำแนกวิธีได้เป็น ๓ วิธี กล่าวคือ ทานมัย บุญเกิดด้วยการให้ ศึลมัย บุญเกิดด้วยการรักษาศึล หรือประพฤติดีมีระเบียบวินัย และภาวนามัย บุญเกิดด้วยการเจริญภาวนาคือฝึกอบรมจิตใจ มนุษย์จึงมีหน้าที่สั่งสมบุญเพื่อเป็นทุนสำหรับอนาคตอยู่เสมอ ดังพระพุทธานุศาลนีที่ได้รับรองไว้แล้วว่าเมื่อสิ้นชีวิตในภพชาตินี้ไป บุญเท่านั้นที่จำนำความสุขมาให้ในเบื้องหน้า เพราะฉะนั้น บุคคลพึงมั่นใจว่าความชั่วทั้งปวงย่อมไม่เป็นเหตุแห่งความสุขไม่ว่าในกาลและในสถานใด ๆ อย่างแน่นอน และบาปคือสิ่งที่พึงหลีกเลี่ยง อย่าให้ปรากฏขึ้นในการกระทำทางกาย วาจา และใจโดยเด็ดขาด การที่ท่านเป็นผู้ขวนขวายในบุญกิริยาอยู่เสมอ ทั้งด้วยการบำเพ็ญทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา ย่อมนำพาผลคือสันติสุขมาให้ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต...”

ที่มา : พระคติธรรม สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานในโครงการตู้สะพานบุญเพื่อผู้ป่วยวาระสุดท้าย มูลนิธิธรรมาภิบาลทางการแพทย์ เมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๖๑

#๙๖พรรษาสมเด็จพระสังฆราชฯ

#พระคติธรรม